In een geglobaliseerde markt is versnippering van de prestaties te verwachten - in de sector pijpleidingen en besturingslijnen is dit een belangrijk thema.De prestaties van de relatieve subsectoren verschillen inderdaad niet alleen per geografie en marktsegment, maar ook per waterdiepte, bouwmateriaal en omgevingsomstandigheden .Een belangrijk voorbeeld van deze dynamiek wordt gedemonstreerd door de verschillende niveaus van marktgroei die per geografische regio worden verwacht.Terwijl de traditionele ondiepwatermarkten van de Noordzee en de Golf van Mexico (GoM) langzaam afnemen, krijgen de Zuidoost-Aziatische, Braziliaanse en Afrikaanse regio's steeds meer veerkracht .De kortetermijncyclus zal naar verwachting echter ook een substantiële groei laten zien in de grenssectoren van diepwater Noorwegen, het VK ten westen van Shetland en de Lower Tertiary Trend in de Golf van Mexico, waarbij de diepere, ruwere en meer afgelegen wateren de activiteit in deze regio's.In deze review rapporteren Luke Davis en Gregory Brown van Infield Systems over de huidige stand van zaken op de pijp- en regelleidingmarkten en wat waarnemers in de industrie kunnen verwachten voor een overgangsmarktcyclus.
Marktvooruitzichten
Voor de komende vijf jaar voorspelt Infield Systems dat de uitgaven voor pijpleidingen en regellijnen bijna $ 270 miljard zullen bedragen, wat neerkomt op bijna 80.000 km aan lijnen, waarvan 56.000 km pijpleidingen en 24.000 km controlelijnen.Gecombineerd zullen deze twee sectoren naar verwachting een hoog groeiniveau laten zien na een aanzienlijke neergang tussen de hoogtepunten van begin 2008 en de dieptepunten van 2009 en 2010. Ondanks deze algemene groeiverwachting is het echter belangrijk om de belangrijkste verschillen in geografische prestaties naarmate opkomende markten beter beginnen te presteren dan traditionele activiteitenbekkens.
Terwijl de kapitaaluitgaven in de meer volwassen regio's naar verwachting op korte termijn zullen aantrekken, is de groei op langere termijn relatief bescheiden, gezien in combinatie met sommige van de opkomende markten.Recente gebeurtenissen in Noord-Amerika, waaronder de gevolgen van de financiële crisis, de Macondo-tragedie en de concurrentie van onshore schaliegas, hebben er samen voor gezorgd dat de E&A-activiteit in ondiep water en dus de installatie van platforms en pijpleidingen in de regio is afgenomen.Een vergelijkbaar beeld deed zich voor in de Britse Noordzee – hoewel de trage markt hier meer wordt veroorzaakt door veranderingen in het fiscale regime in de regio en problemen bij het veiligstellen van krediet – een situatie die is verergerd door de staatsschuldencrisis in de eurozone.
Hoewel deze twee traditionele ondiepe regio's stagneren, verwacht Infield Systems een substantiële groei in de opkomende markten van Noordwest-Australië, Oost-Afrika en delen van Azië (inclusief diepwateractiviteit in de Zuid-Chinese Zee en de offshore Krishna-Godavari-bekkens voor de kust van India). de diepwatergetrouwen van West-Afrika, de Golf van Mexico en Brazilië zouden de markt op de lange termijn een aanzienlijk momentum moeten blijven bieden.
Bergen verzetten – de groei van hoofdlijnen
Terwijl een trend naar steeds diepere waterinstallaties, en dus bijbehorende SURF-lijnen, de aandacht van de industrie zal blijven trekken, wordt verwacht dat ondiepwaterinstallaties in de nabije toekomst een aanzienlijk marktaandeel zullen behouden.Sterker nog, naar verwachting zal maar liefst tweederde van de kapitaaluitgaven worden besteed aan ontwikkelingen in minder dan 500 meter water in de periode tot 2015. Als zodanig zullen conventionele pijpleidinginstallaties in de toekomst een aanzienlijk deel van de vraag uitmaken - een aanzienlijk deel waarvan wordt voorspeld dat deze zal worden aangedreven door ontwikkelingen in ondiep water voor de kust van Azië.
Hoofd- en exportlijnen voor ondiep water zullen de komende vijf jaar een integraal onderdeel vormen van de bredere pijpleidingmarkt, aangezien deze subsector naar verwachting de sterkste groei zal vertonen.Activiteit binnen deze sector is van oudsher gedreven door druk op nationale regeringen en regionale autoriteiten om de energiezekerheid te vergroten door de diversificatie van koolwaterstofvoorraden.Deze grote pijpleidingnetwerken zijn vaak sterk afhankelijk van internationale betrekkingen en macro-economische omstandigheden, en kunnen daarom onevenredig onderhevig zijn aan vertragingen en herbeoordelingen in vergelijking met andere marktsectoren.
Europa heeft het grootste aandeel in het offshore-export- en hoofdlijnmarktsegment met 42% van het totale aantal geïnstalleerde kilometers wereldwijd en een voorspelde 38% van de kapitaaluitgaven tegen 2015. Met verschillende spraakmakende en complexe projecten in de plannings- en bouwfase, met name Nord De kapitaaluitgaven voor streams, Europese hoofdlijnen en exportlijnen zullen naar verwachting in de periode 2011-2015 zo'n 21.000 miljoen dollar bedragen.
Het Nord Stream-project, dat voor het eerst werd aangekondigd in 2001, verbindt Vyborg in Rusland met Greifswald in Duitsland.De lijn is met een lengte van 1.224 km de langste onderzeese pijpleiding ter wereld.Bij het Nord Stream-project was een complexe reeks aannemers betrokken, waaronder Royal Boskalis Westminster, Tideway, Sumitomo, Saipem, Allseas, Technip en Snamprogetti, die onder andere werkten voor een consortium met onder meer Gazprom, GDF Suez, Wintershall, Gasunie en E.ON Ruhrgas.In november 2011 maakte het consortium bekend dat de eerste van twee lijnen is aangesloten op het Europese gasnet.Na voltooiing zal het gigantische project met dubbele pijpleiding de energiehongerige Europese markt de komende 50 jaar naar verwachting voorzien van 55 BCM gas (wat overeenkomt met ongeveer 18% van het verbruik in Noordwest-Europa in 2010).Afgezien van Nord Stream, wordt verwacht dat de investeringen in de markt voor trunk- en exportlijnen in heel Azië aanzienlijk zullen toenemen, van 4.000 miljoen dollar in de historische periode 2006-2010 tot bijna 6.800 miljoen dollar in 2015. Trunk- en exportlijnen in de regio zijn indicatief voor de verwachte groei van de vraag naar energie in heel Azië.
Nord Stream vat de logistieke, politieke en technische complexiteit samen die gepaard gaat met grote hoofdlijnontwikkelingen.Naast de technische problemen die gepaard gaan met de aanleg van twee pijpleidingen van 1.224 km, kreeg het ontwikkelingsconsortium inderdaad de taak om de politieke implicaties te beheersen van het aanleggen van een lijn door de territoriale wateren van Rusland, Finland, Zweden, Denemarken en Duitsland, naast het voldoen aan de eisen van de getroffen staten Letland, Litouwen, Estland en Polen.Het duurde bijna negen jaar voordat het project toestemming kreeg en toen het uiteindelijk in februari 2010 werd ontvangen, begon het werk snel in april van hetzelfde jaar.De aanleg van de Nord Stream-pijpleiding moet in het derde kwartaal van 2012 voltooid zijn, met de ingebruikname van de tweede lijn die een einde maakt aan een van de meer duurzame verhalen in de ontwikkeling van de exportinfrastructuur.De Trans ASEAN-pijpleiding is een mogelijk hoofdlijnproject dat door Azië zou lopen en zo de aanzienlijke koolwaterstofvoorraden van Zuidoost-Azië uitbreiden naar minder hulpbronnenrijke gebieden.
Hoewel dit hoge activiteitsniveau bemoedigend is, is het geen duurzame langetermijntrend - het is eerder een indicatie van deze specifieke cyclus in de markt.Naast de groei op korte termijn van de Oost-Europese activiteit merkt Infield Systems na 2018 weinig vraag op, aangezien deze ontwikkelingen zeer eenmalige projecten zijn en als ze eenmaal zijn geïmplementeerd, ziet Infield Systems dat toekomstige activiteiten worden aangedreven door tie-in-lijnen in plaats van extra grote exportlijnen .
Surfen op de SURF – Een trend op langere termijn
Gedreven door drijvende productie en onderzeese technologieën is de wereldwijde diepwatermarkt waarschijnlijk de snelst groeiende sector van de offshore olie- en gasindustrie.Met veel onshore- en ondiepwaterregio's die te maken hebben met productiedaling en NOC's die de controle hebben over productieve hulpbronnenrijke regio's zoals het Midden-Oosten, proberen operators steeds meer reserves in grensregio's te verkennen en te ontwikkelen.Dit gebeurt niet alleen in de drie "zwaargewicht" diepwaterregio's - de GoM, West-Afrika en Brazilië - maar ook in Azië, Australazië en Europa.
Voor de SURF-markt zou zo'n duidelijke en duidelijke trend naar steeds diepere E&P-activiteiten zich moeten vertalen in een aanzienlijke marktgroei in het volgende decennium en daarna.Sterker nog, Infield Systems voorspelt een sterke groei in 2012, aangezien IOC's doorgaan met het ontwikkelen van hun uitgebreide diepwaterreserves in West-Afrika en de GoM van de VS, terwijl Petrobras doorgaat met de ontwikkeling van de pre-zoutreserves van Brazilië.
Zoals figuur 3 hieronder laat zien, is er een polarisatie in marktprestaties tussen de ondiepe en diepwater SURF-markten.Hoewel de markt voor ondiep water op korte termijn naar verwachting een gematigde groei zal laten zien, is de trend op langere termijn niet zo positief.In de diepere wateren is de activiteit echter veel robuuster, aangezien de totale kapitaaluitgaven tussen 2006-2010 en 2011-2015 naar verwachting met maar liefst 56% zullen toenemen.
Hoewel ontwikkelingen in diep water de afgelopen tien jaar ongetwijfeld de belangrijkste groeimotor voor de SURF-markt zijn geweest, zal de voortdurende ontwikkeling van afgelegen olie- en gasvelden het vuur nog meer aanwakkeren.Vooral onderzeese verbindingen over lange afstanden worden een steeds vaker voorkomend veldontwikkelingsscenario naarmate R&D-werk door exploitanten en hun aannemers deze technisch uitdagende projecten haalbaarder begint te maken.Recente spraakmakende projecten omvatten Statoil en Shell's Ormen Lange-ontwikkeling voor de kust van Noorwegen en Total's Laggan-project voor de kust van het Verenigd Koninkrijk in het westen van de Shetland-regio.De eerste is 's werelds langste verbinding tussen zee en kust die momenteel wordt geproduceerd, terwijl de laatste dat record zal breken en de Atlantische marge zal openen voor verdere E&P-activiteiten zodra deze in 2014 in gebruik wordt genomen.
Een ander belangrijk voorbeeld van deze trend is de ontwikkeling van het diepwater Jansz-veld voor de kust van Australië.Jansz maakt deel uit van het Greater Gorgon-project, dat volgens Chevron het grootste hulpbronproject in de geschiedenis van Australië zal zijn.Het project omvat de ontwikkeling van verschillende velden, waaronder Gorgon en Jansz, die in totaal geschatte reserves hebben van 40 Tcf.De geschatte projectwaarde is US $ 43 miljard, en de eerste productie van LNG wordt verwacht in 2014. Het Greater Gorgon-gebied ligt tussen 130 km en 200 km uit de kust van Noordwest-Australië.De velden zullen worden verbonden door een 70 km, 38 inch onderzeese pijpleiding en een 180 km 38 inch onderzeese pijpleiding naar een LNG-faciliteit op Barrow Island.Vanaf Barrow Island zal een 90 km lange pijpleiding de faciliteit verbinden met het Australische vasteland.
Terwijl SURF-ontwikkelingen zoals die in de meer uitdagende delen van de Noordzee, Brazilië, West-Afrika, de GoM, Azië en Noordwest-Australië de huidige markt aansturen, zouden bemoedigende E&A-resultaten in Oost-Afrika in de toekomst voor extra groei moeten zorgen.Recente exploratiesuccessen, zoals die bij Windjammer, Barquentine en Lagosta, hebben inderdaad de ontdekte volumes boven de drempel (10 Tcf) voor een LNG-faciliteit gebracht.Oost-Afrika en met name Mozambique wordt nu aangeprezen als het Australië van morgen.Anadarko, operator bij Windjammer, Barquentine en Lagosta, is van plan deze reserves te ontwikkelen via een offshore tie-back naar een onshore LNG-faciliteit.Het heeft nu gezelschap gekregen van Eni's ontdekking in Mamba South, waardoor een mogelijk 22,5 Tcf-project tegen het einde van het decennium waarschijnlijk is.
Een pijplijn van kansen
De groei in de pijplijn, de controlelijn en zelfs de bredere offshore-markt in de komende cyclus zal waarschijnlijk worden gekenmerkt door steeds diepere, hardere en meer afgelegen projecten.IOC, NOC en onafhankelijke deelname zullen waarschijnlijk een vruchtbare contractmarkt creëren voor zowel de grote aannemers als hun inheemse tegenhangers.Een dergelijk uitbundig activiteitenniveau zal de toeleveringsketen op de lange termijn waarschijnlijk zwaar onder druk zetten, aangezien de investeringsbereidheid van exploitanten groter is dan de liquiditeit van de schulden die nodig zijn om te investeren in de fundamentele onderdelen van de toelevering: fabricagefabrieken, installatieschepen en misschien wel het allerbelangrijkste , pijplijningenieurs.
Hoewel het algemene thema van groei een positieve indicator is voor het genereren van toekomstige inkomsten, moet een dergelijk beeld worden getemperd door de angst voor een toeleveringsketen met onvoldoende capaciteit om een dergelijke toename aan te kunnen.Het is de overtuiging van Infield Systems dat, afgezien van toegang tot krediet, politieke instabiliteit en de op handen zijnde herziening van gezondheids- en veiligheidswetgeving, de meest prominente bedreiging voor de algehele groei in de markt het gebrek aan geschoolde ingenieurs in het personeelsbestand is.
Belanghebbenden uit de industrie moeten zich ervan bewust zijn dat, ondanks een overtuigend groeiverhaal, elke toekomstige activiteit op de pijp- en regelleidingmarkten afhankelijk is van een toeleveringsketen van voldoende omvang en capaciteit om de reeks projecten die door een verscheidenheid aan operators zijn gepland, te ondersteunen.Ondanks deze angsten bevindt de markt zich op de rand van een bijzonder opwindende cyclus.Zoals industriewaarnemers zal Infield Systems de komende maanden nauwlettend in de gaten houden in afwachting van een aanzienlijk herstel van de markt na de dieptepunten van 2009 en 2010.
Posttijd: 27 april 2022